.svg.png)
Στην ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, γνωρίζουμε καλά τον ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων και τον φιλελληνισμό που αναπτύχθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Όμως, υπάρχει μια μικρή, μα μακρινή χώρα, που έσπευσε να αναγνωρίσει πρώτη την αγωνιζόμενη Ελλάδα, δείχνοντας ένα αξιοθαύμαστο πνεύμα αλληλεγγύης και κατανόησης. Αυτή η χώρα δεν είναι άλλη από την Αϊτή.
Μπορεί για πολλούς να αποτελεί έκπληξη, αλλά η Αϊτή, ένα νεοσύστατο κράτος στην Καραϊβική που μόλις είχε αποτινάξει τον δικό του ζυγό της γαλλικής αποικιοκρατίας, ήταν η πρώτη ανεξάρτητη χώρα που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση το 1822.
Η ιστορία αυτής της αναγνώρισης είναι συγκινητική. Έλληνες διανοούμενοι και αγωνιστές, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, είχαν απευθυνθεί στον Πρόεδρο της Αϊτής, Ζαν-Πιερ Μπουαγιέ, ζητώντας βοήθεια για τον αγώνα των Ελλήνων. Ο Μπουαγιέ, συγκινημένος από την ομοιότητα της ελληνικής με τη δική του επανάσταση, απάντησε με μια επιστολή γεμάτη ενθουσιασμό και συμπαράσταση.
Παρά τη δική της οικονομική δυσπραγία, η Αϊτή προσέφερε στους Έλληνες ό,τι μπορούσε: καφέ για να πουλήσουν και να αγοράσουν όπλα, καθώς και εκατό εθελοντές, οι οποίοι δυστυχώς δεν κατάφεραν να φτάσουν ποτέ στην Ελλάδα.
Η πράξη αυτή της Αϊτής, αν και ίσως επισκιάστηκε από τις παρεμβάσεις των ισχυρότερων κρατών, έχει τεράστια συμβολική σημασία. Δείχνει ότι ο αγώνας για την ελευθερία και την ανεξαρτησία είναι πανανθρώπινος και μπορεί να εμπνεύσει ακόμα και λαούς που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Η Ελλάδα δεν ξέχασε ποτέ την υποστήριξη της Αϊτής. Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε η Αϊτή, όπως μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010, η Ελλάδα έσπευσε να προσφέρει βοήθεια, αναγνωρίζοντας τη βαθιά ιστορική σύνδεση μεταξύ των δύο χωρών.
Σήμερα, καθώς τιμούμε την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης, ας θυμηθούμε και την Αϊτή, τον απροσδόκητο και γενναίο φίλο που στάθηκε στο πλευρό μας στα πρώτα, κρίσιμα χρόνια του αγώνα μας για ελευθερία. Η ιστορία της αναγνώρισης αυτής είναι μια υπενθύμιση ότι η αλληλεγγύη και η κατανόηση μπορούν να ξεπεράσουν γεωγραφικά σύνορα και να ενώσουν λαούς που μοιράζονται κοινές αξίες και αγώνες.
