Τίποτα δεν Τελειώνει Μέχρι Την Τελευταία Προσπάθεια

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Έχουμε όλοι βρεθεί εκεί. Στεκόμαστε μπροστά σε ένα βουνό από προκλήσεις, νιώθοντας το βάρος της αβεβαιότητας και την αμφιβολία να μας τυλίγει σαν πυκνή ομίχλη. Μια φωνή μέσα μας ψιθυρίζει: "Μήπως να τα παρατήσω; Είναι πολύ δύσκολο." Και η αλήθεια είναι, πως κάποιες φορές, ο πειρασμός να εγκαταλείψουμε είναι σχεδόν αβάσταχτος.

Είτε πρόκειται για έναν επαγγελματικό στόχο, μια προσωπική φιλοδοξία, μια δύσκολη σχέση, ή ακόμα και την προσπάθεια να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, η απογοήτευση μπορεί να μας χτυπήσει την πόρτα με σφοδρότητα. Οι αποτυχίες, τα πισωγυρίσματα, οι δυσκολίες… Όλα αυτά μπορούν να θολώσουν το όραμά μας και να μας κάνουν να αμφισβητήσουμε την αξία της προσπάθειας.

Αλλά θέλω να σου πω κάτι, κάτι που ίσως έχεις ξεχάσει μέσα στη θύελλα: Τίποτα δεν τελειώνει μέχρι την τελευταία προσπάθεια.

Αυτή η φράση δεν είναι απλά ένα κλισέ. Είναι μια υπενθύμιση της εγγενούς δύναμης που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Είναι η φωνή της επιμονής, της αντοχής, της ακλόνητης πίστης στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας.

Πόσες φορές στην ιστορία άνθρωποι ξεπέρασαν απίστευτες δυσκολίες επειδή αρνήθηκαν να τα παρατήσουν; Πόσοι εφευρέτες, αθλητές, καλλιτέχνες, ακτιβιστές, ακόμα και καθημερινοί άνθρωποι έγραψαν ιστορία επειδή δεν σταμάτησαν να προσπαθούν, ακόμα και όταν οι πιθανότητες ήταν εναντίον τους;

Η αλήθεια είναι πως η επιτυχία σπάνια έρχεται εύκολα. Συνήθως είναι το αποτέλεσμα αμέτρητων προσπαθειών, λαθών, μαθημάτων και αναπροσαρμογών. Είναι το αποτέλεσμα της ικανότητας να σηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να συνεχίζουμε να προχωράμε.

Κάθε αποτυχία, κάθε εμπόδιο, είναι μια ευκαιρία για μάθηση και ανάπτυξη. Είναι μια ευκαιρία να δυναμώσουμε, να γίνουμε πιο εφευρετικοί, να ανακαλύψουμε νέες πτυχές του εαυτού μας. Μας διδάσκει την ανθεκτικότητα, την υπομονή και την αξία της προσπάθειας.

Γι' αυτό, την επόμενη φορά που θα βρεθείς αντιμέτωπος/η με μια πρόκληση, θυμήσου: Τίποτα δεν τελειώνει μέχρι την τελευταία προσπάθεια. Μην αφήσεις την απογοήτευση να σε νικήσει. Μην αφήσεις τον φόβο να σε παραλύσει. Συνέχισε να προσπαθείς, να μαθαίνεις, να εξελίσσεσαι.

Δεν ξέρεις ποτέ πότε θα έρθει η στιγμή της επιτυχίας. Ίσως είναι πιο κοντά απ' όσο νομίζεις. Και ακόμα κι αν τελικά δεν πετύχεις τον αρχικό σου στόχο, θα έχεις κερδίσει κάτι πολύ πιο πολύτιμο: την ικανοποίηση της γνώσης ότι έδωσες τον καλύτερό σου εαυτό, ότι δεν τα παράτησες, ότι προσπάθησες μέχρι το τέλος. Και αυτό, από μόνο του, είναι μια νίκη.

Ο απείθαρχος Μάρκος

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Ο Μάρκος ήταν μια πρόκληση. Όχι με την κακή έννοια, αλλά με την έννοια της συνεχούς αναζήτησης ορίων. Στην Τρίτη Δημοτικού, το "ήσυχα" δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό του. Φώναζε απαντήσεις χωρίς να σηκώνει το χέρι, πεταγόταν από τη θέση του, ενοχλούσε τους συμμαθητές του, και μερικές φορές, όταν ένιωθε πραγματικά αδικημένος, έριχνε και καμιά κλωτσιά στο θρανίο. Οι συνάδελφοι μου είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. "Απείθαρχος," "προβληματικός," "αδιόρθωτος," ήταν μερικές από τις λέξεις που ψιθύριζαν στους διαδρόμους. Εγώ, όμως, έβλεπα κάτι άλλο στα μάτια του Μάρκου. Έβλεπα μια σπίθα, μια ανάγκη για προσοχή που εκφραζόταν με τον πιο λάθος τρόπο.

Η πρώτη προσέγγιση ήταν η κλασική: παρατηρήσεις και συνέπειες. Τίποτα δεν φαινόταν να λειτουργεί. Ο Μάρκος συνέχιζε να είναι ο Μάρκος, ο θορυβώδης, ο ανυπότακτος. Μια μέρα, μετά από ένα ιδιαίτερα έντονο επεισόδιο, όπου ο Μάρκος είχε διακόψει το μάθημα φωνάζοντας ασυναρτησίες, τον κράτησα μετά το σχόλασμα. Δεν τον μάλωσα. Αντίθετα, τον ρώτησα απλά: "Μάρκο, τι συμβαίνει; Γιατί νιώθεις την ανάγκη να φέρεσαι έτσι;"

Η απάντηση ήρθε διστακτικά, με δάκρυα στα μάτια. "Κανείς δεν με ακούει, κύριε," ψιθύρισε. "Στο σπίτι φωνάζουν συνέχεια, και στο σχολείο… νιώθω σαν να μην υπάρχω."

Εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα. Ο Μάρκος δεν ήταν απλά ένα "προβληματικό παιδί". Ήταν ένα παιδί που λαχταρούσε να ακουστεί, να γίνει ορατό. Χρειαζόταν βοήθεια...

Άλλαξα εντελώς την προσέγγισή μου. Άρχισα να του δίνω μικρές αρμοδιότητες στην τάξη, όπως να μοιράζει τα τετράδια ή να σβήνει τον πίνακα. Τον ρωτούσα τη γνώμη του για διάφορα θέματα, ακόμα και για ασήμαντα πράγματα, όπως ποιο χρώμα μαρκαδόρου να χρησιμοποιήσω. Τον επαινούσα δημόσια για κάθε μικρή του πρόοδο, ακόμα και για το ότι κατάφερε να μείνει στη θέση του για δέκα λεπτά.

Η αλλαγή δεν ήρθε αμέσως. Υπήρχαν πισωγυρίσματα, στιγμές που η παλιά συμπεριφορά του Μάρκου επανερχόταν. Αλλά σιγά σιγά, άρχισα να βλέπω μια μεταμόρφωση. Ο Μάρκος έγινε πιο ήρεμος, πιο συνεργάσιμος. Άρχισε να σηκώνει το χέρι του, να περιμένει τη σειρά του, να ακούει τους άλλους. Η σπίθα στα μάτια του δεν έσβησε, απλά άρχισε να καίει με ένα πιο σταθερό, πιο ζεστό φως.

Στο τέλος της χρονιάς, ο Μάρκος δεν ήταν πια το παιδί που όλοι θεωρούσαν "αδιόρθωτο". Ήταν ένα παιδί που είχε βρει τη φωνή του, που είχε μάθει να εκφράζεται με υγιή τρόπο. Και εγώ, είχα μάθει ένα πολύτιμο μάθημα: πίσω από κάθε "προβληματική συμπεριφορά", κρύβεται μια ιστορία, μια ανάγκη που περιμένει να ακουστεί. Και μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας δάσκαλος που να είναι πρόθυμος να ακούσει.

Πώς να κάνετε το πρωινό στο σχολείο μια χαρούμενη υπόθεση

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το σχολείο είναι ένας χώρος μάθησης και ανάπτυξης, αλλά για πολλά παιδιά το πρωινό ξύπνημα και η μετάβαση στο σχολείο μπορεί να είναι μια αγχωτική διαδικασία. Με λίγη προετοιμασία και θετική διάθεση, μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ξεκινήσουν τη μέρα τους χαρούμενα και γεμάτα ενέργεια.



1. Η σημασία του ύπνου

Ένα καλό βραδινό ύπνο είναι απαραίτητο για να ξυπνήσουν τα παιδιά ξεκούραστα και έτοιμα για τη μέρα τους. Βεβαιωθείτε ότι έχουν ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου, ώστε να κοιμούνται αρκετές ώρες κάθε βράδυ.


2. Το χαλαρό πρωινό

Ξεκινήστε νωρίς: Δώστε στα παιδιά αρκετό χρόνο για να ξυπνήσουν, να ετοιμαστούν και να φάνε πρωινό χωρίς βιασύνη.

Θετική ατμόσφαιρα: Βάλτε χαρούμενη μουσική, φτιάξτε ένα νόστιμο και υγιεινό πρωινό και αποφύγετε τις έντονες συζητήσεις ή τα αρνητικά σχόλια.

Συμμετοχή: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν στην προετοιμασία του πρωινού ή στο στρώσιμο του τραπεζιού.


3. Προετοιμασία από το προηγούμενο βράδυ

Ετοιμάστε τα ρούχα: Επιλέξτε τα ρούχα που θα φορέσουν τα παιδιά και ετοιμάστε την τσάντα τους από το προηγούμενο βράδυ.


Προγραμματισμός: Ελέγξτε το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και βεβαιωθείτε ότι έχουν όλα όσα χρειάζονται για τα μαθήματα ή τις εξωσχολικές δραστηριότητες.



4. Η διαδρομή προς το σχολείο

Θετικές συζητήσεις: Χρησιμοποιήστε τη διαδρομή προς το σχολείο για να μιλήσετε με τα παιδιά για τα ενδιαφέροντά τους, να ακούσετε τις σκέψεις τους και να τα ενθαρρύνετε.


Χαρούμενη μουσική: Βάλτε μουσική που τους αρέσει ή ακούστε ένα διασκεδαστικό podcast.


Θετική ενίσχυση: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να σκέφτονται θετικά για τη μέρα που ξεκινά και να προσδοκούν τις ευχάριστες στιγμές που θα ζήσουν στο σχολείο.


5. Συνεργασία με το σχολείο

Επικοινωνία: Διατηρήστε ανοιχτή επικοινωνία με τους δασκάλους και ενημερωθείτε για το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες του σχολείου.


Συμμετοχή: Συμμετέχετε σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες για να δείξετε στα παιδιά ότι ενδιαφέρεστε για τη σχολική τους ζωή.



Επιπλέον συμβουλές:

Δημιουργήστε ένα θετικό και υποστηρικτικό περιβάλλον στο σπίτι.


Ενθαρρύνετε τα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να μιλούν για τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζουν.


Βοηθήστε τα να αναπτύξουν θετικές κοινωνικές σχέσεις με τους συμμαθητές τους.


Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή τους και τα βοηθήστε να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους.

Με αυτές τις συμβουλές, μπορείτε να κάνετε το πρωινό ξύπνημα και τη μετάβαση στο σχολείο μια πιο ευχάριστη εμπειρία για τα παιδιά σας.

Εκείνος που δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις, πολλές φορές στο τέλος κερδίζει τα περισσότερα…

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό και 30 δευτερόλεπτα 

Εκείνος που δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις, πολλές φορές στο τέλος κερδίζει τα περισσότερα…

Η ζωή είναι ένα περίεργο μείγμα από συμπτώσεις, ικανότητες και συνδυασμούς πολλών άλλων παραγόντων. Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι και να έχουμε μία θετική στάση απέναντι στην εξέλιξη των πραγμάτων, όπως τα αναμένουμε. Η μιζέρια, η συγκρουσιακή διάθεση και η τάση για απελπισία στο τέλος της ημέρας χάνουν, εκτός αν έχουμε τάσεις κατάθλιψης.

Το ζητούμενο βέβαια είναι να μην είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι και περιμένουμε πράγματα να συμβούν που ουσιαστικά οι πιθανότητές τους δεν είναι πολλές. Σε εκείνη την περίπτωση μπορεί αυτόματα να οδηγηθούμε σε μία κατάσταση απογοήτευσης και να εγκαταλείψουμε τη διάθεσή μας για νέες εξελίξεις στη ζωή μας προς τη θετική κατεύθυνση. Στη δουλειά μας, στις επενδύσεις, στο ψάρεμα, στις αθλητικές μας επιδόσεις και στον οικογενειακό μας βίο γενικότερα, οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξα συγκρατημένοι. Τονίζω και πάλι, αισιόδοξοι αλλά συγκρατημένοι!

Ακολουθώντας την παραπάνω στάση ζωής μπορούμε να προοδεύουμε συνεχώς και να κερδίζουμε τους στόχους μας χωρίς επιπλέον άγχος και πίεση. Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και φτάνουμε μέχρι εκεί που μπορούμε. Φυσικά συνεχίζοντας την προσπάθεια η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επιτυχία άνευ προηγουμένου. Σε εκείνη την περίπτωση έχουμε κατορθώσει το απόλυτο. Όλοι και όλες όμως γνωρίζουμε πως αυτό είναι σπάνιο και οφείλουμε να είμαστε πειθαρχημένοι και λογικοί. Μπορεί να πιστεύουμε πως η Εθνική Ελλάδος έχει καλή ομάδα και θα κατακτήσει το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Γνωρίζουμε όμως ότι οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι ελάχιστες, όχι όμως ανύπαρκτες. Μπορούμε λοιπόν να έχουμε μία αισιόδοξη στάση για την πορεία της ομάδας, χωρίς όμως να είμαστε πεπεισμένοι για την πορεία της, γιατί τότε θα πονέσουμε πολύ. Εάν όμως συμβεί κάτι αντίστοιχο με το 2004, τότε πραγματικά η χαρά μας θα είναι απύθμενη και θα έχει προέλθει από μία διαδικασία που δεν θα έχει μέσα τα συστατικά της απογοήτευσης και του άγχους.

Η συμβουλή μου λοιπόν είναι απλή. Αγωνιστείτε, παλέψτε, προετοιμαστείτε κατάλληλα και αφήστε τα υπόλοιπα να έρθουν μόνα τους. Μην απογοητεύεστε, αλλά και μην πετάτε στα σύννεφα. Κρατήστε το τιμόνι σταθερά και ο προορισμός σας αργά ή γρήγορα θα φανεί μέσα στους πολλούς και διαφορετικούς δρόμους της ζωής…

Η Ημέρα της Γυναίκας: Μια Ημέρα για Σκέψη, Δράση και Ελπίδα

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Η 8η Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν είναι απλώς μια ημέρα γιορτής. Είναι μια ημέρα μνήμης, αναστοχασμού και δράσης. Είναι μια υπενθύμιση των αγώνων που έχουν δοθεί, των κατακτήσεων που έχουν επιτευχθεί και, το κυριότερο, των ανισοτήτων που εξακολουθούν να υφίστανται.

Από τις εργάτριες της Νέας Υόρκης το 1908 που διαδήλωσαν για καλύτερες συνθήκες εργασίας και δικαίωμα ψήφου, μέχρι το σύγχρονο κίνημα #MeToo και τις καθημερινές μάχες που δίνουν γυναίκες σε όλο τον κόσμο, η ιστορία της Ημέρας της Γυναίκας είναι γεμάτη με θάρρος, ανθεκτικότητα και αδιάκοπη προσπάθεια για ισότητα.

Η ισότητα των φύλων δεν είναι απλώς ένα γυναικείο ζήτημα. Είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνικής δικαιοσύνης και βιώσιμης ανάπτυξης. Μια κοινωνία που δεν αξιοποιεί το πλήρες δυναμικό του μισού πληθυσμού της είναι μια κοινωνία που αυτοπεριορίζεται.

Ποιες είναι όμως οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σήμερα; Η έμφυλη βία, η μισθολογική ανισότητα, η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, η υποεκπροσώπηση στην πολιτική και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, οι έμφυλες διακρίσεις και τα στερεότυπα είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια που εξακολουθούν να ορθώνονται μπροστά τους.

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε αυτές τις προκλήσεις, να τιμήσουμε τις γυναίκες που πρωτοπορούν και να ενισχύσουμε τη φωνή μας για αλλαγή. Δεν αρκεί να μιλάμε για ισότητα. Πρέπει να την επιδιώκουμε ενεργά, σε κάθε πτυχή της ζωής μας:

Στην οικογένεια: Ισότιμη κατανομή των οικιακών εργασιών και της φροντίδας των παιδιών.

Στην εργασία: Ίσες αμοιβές για ίση εργασία, ίσες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης.

Στην πολιτική: Ενθάρρυνση της συμμετοχής των γυναικών στα κοινά και στήριξη γυναικών υποψηφίων.

Στην κοινωνία: Καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων και της σεξιστικής γλώσσας.

Η Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι απλώς μια ημέρα για να προσφέρουμε λουλούδια. Είναι μια ημέρα για να αναλάβουμε δράση. Είναι μια ημέρα για να θυμηθούμε ότι η ισότητα δεν είναι δώρο, αλλά δικαίωμα. Και είναι ένα δικαίωμα για το οποίο πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά, όλοι μαζί, άνδρες και γυναίκες.

Ας κάνουμε την 8η Μαρτίου αφετηρία για έναν κόσμο όπου κάθε γυναίκα θα μπορεί να ζει ελεύθερη, να ονειρεύεται χωρίς όρια και να αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητές της.

Μία επιτυχημένη διδασκαλία απαιτεί πείσμα, προετοιμασία και πολλές φορές προσωπική θυσία!

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ευβοϊκό τύπο στις 15/9/2023

Πολλές φορές στη ζωή μας συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι με μεγάλη ευκολία ασκούν κριτική στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, χωρίς όμως να γνωρίζουν οι ίδιοι και οι ίδιες τι ακριβώς συμβαίνει.

Ειδικότερα στις μικρότερες ηλικίες που λείπει από τα παιδιά ένα σημαντικό κομμάτι της ωριμότητάς τους, οι συνιστώσες και οι απαιτήσεις για μία επιτυχημένη διδασκαλία αυξάνονται κατακόρυφα.

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και ο έλεγχος πάει να χαθεί, ο εκπαιδευτικός-Δάσκαλος με δέλτα κεφαλαίο, είναι αναγκασμένος να επιμείνει στην πορεία του, να εξηγήσει πολλαπλές φορές και να λάβει όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα που θα τον βοηθήσουν να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του στα παιδιά. Ακόμα και όταν πάει να ελαττωθεί η υπομονή, με μεράκι και σκληρή δουλειά το καράβι τις περισσότερες φορές στρίβει προς τη σωστή κατεύθυνση. Μπροστά στις δυσκολίες το μυαλό των δασκάλων παίρνει χιλιάδες στροφές κάθε λεπτό, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απρόσμενες συνθήκες που προκύπτουν στην τάξη. Εφόσον ο-η εκπαιδευτικός δεν πεισμώσει και εγκαταλείψει την προσπάθεια, τότε νομοτελειακά μπαίνουμε σε μία αποτυχημένη τροχιά. Ευτυχώς αυτό αποτελεί την εξαίρεση στα σχολεία μας και όχι τον κανόνα.

Την ίδια στιγμή είτε μιλάμε για μικρές τάξεις ηλικιακά είτε μιλάμε για μεγάλες τάξεις απαιτείται χρόνος και προετοιμασία στο σπίτι που δεν συνυπολογίζεται από όσους και από όσες δεν ανήκουν στον χώρο της εκπαίδευσης. Απαιτείται χρόνος για το διόρθωμα που μπορεί άλλες φορές να είναι μικρότερος και άλλες φορές να ξεπερνάει και τις δύο ώρες. Απαιτείται σωστός προγραμματισμός της ύλης, ώστε να διδαχτούν και να επιτευχθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί στόχοι που προβλέπονται από το αναλυτικό πρόγραμμα. Η προετοιμασία, που με τα χρόνια η αλήθεια είναι γίνεται κάπως ευκολότερη, δεν παύει να απαιτεί πολύ προσωπικό χρόνο. Μπορεί να χτίζουμε το υλικό που θα χρησιμοποιούμε κατά καιρούς, όμως οφείλουμε και να το αναδιαμορφώνουμε ανάλογα με τα ποιοτικά μαθητικά χαρακτηριστικά της κάθε χρονιάς και ανάλογα με τις επιμέρους καταστάσεις που προκύπτουν, όπως για παράδειγμα η τηλεκπαίδευση. Χωρίς προετοιμασία, θα χρειαζόμασταν τη διπλάσια προσπάθεια για να πετύχουμε τα ίδια αποτελέσματα στη διδασκαλία μας.

Τέλος, οφείλουμε να θυμόμαστε πως οι εκπαιδευτικοί είναι άνθρωποι. Έχουν οικογένειες, έχουν πολλές φορές προσωπικές υποθέσεις και ζητήματα που μπορεί να τους απασχολούν και οφείλουν, όπως το κάνουν, να τα αφήνουν όλα αυτά εκτός και να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους μέσα στην τάξη για όση ώρα χρειαστεί. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μικρά παιδιά. Ο χρόνος που χάνεται χωρίς να μπορούμε να ασχοληθούμε πάντα μαζί τους πόσο αξίζει άραγε; Δεν υπάρχει τιμή και δεν μπορεί να κοστολογηθεί ακριβώς ο προσωπικός χρόνος και οι προσωπικές θυσίες που αφιερώνει και που κάνει ένας εκπαιδευτικός τόσο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας όσο και κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας μιλήσει κάποιος υποτιμητικά για το επάγγελμα το εκπαιδευτικού, μπορείτε να του αναφέρετε επιγραμματικά κάποια από τα παραπάνω επιχειρήματα και να του δώσετε χρόνο να σκεφτεί και να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορείτε να τον προσκαλέσετε να πάρει τη θέση σας για λίγο, σε ένα υποθετικό πάντα σενάριο, και μέσα από την ενσυναίσθηση να προσπαθήσει να κατανοήσει τα όσα προαναφέραμε.

Το ταξίδι της ανατροφής των παιδιών είναι μια μοναδική εμπειρία

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το ταξίδι της ανατροφής των παιδιών είναι μοναδική εμπειρία που συνοδεύεται από την ευθύνη της ανατροφής τους και της στιγμής που θα ανοίξουν τα φτερά τους. Η σωστή ανάπτυξη των παιδιών περιλαμβάνει τη σωματική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική ανάπτυξη. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τις βασικές πτυχές της σωστής ανάπτυξης των παιδιών και της παροχής όσων θα τους προσφέρουν μια υγιή και ικανοποιητική ζωή.

Η σωστή διατροφή είναι θεμελιώδης για την καλή σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και μέταλλα είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή τους. Οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να προσφέρουν μια ποικιλία τροφών, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων, των λαχανικών, των δημητριακών ολικής αλέσεως, των ψαριών και των πρωτεϊνών. Επιπλέον, η τακτική άσκηση παίζει ζωτικό ρόλο στην οικοδόμηση γερών μυών και οστών, στη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας και στη διατήρηση ενός υγιούς βάρους. Οι υπαίθριες δραστηριότητες, τα αθλήματα και το ενεργό παιχνίδι είναι εξαιρετικοί τρόποι για την προώθηση της σωματικής ευεξίας.

    Η συναισθηματική ανάπτυξη είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική ανάπτυξη. Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος φροντίδας και υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για τη συναισθηματική ευημερία ενός παιδιού. Ενθαρρύνετε την ανοιχτή επικοινωνία, εκφράστε αγάπη και στοργή και να είστε προσεκτικοί με το τι νιώθουν. Όφειλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους. Το γεγονός αυτό ενισχύει τη συναισθηματική νοημοσύνη, η οποία είναι βασικό συστατικό της σωστής αναάπτυξης και κοινωνικοποίησης ενός ατόμου.

    Η τόνωση του μυαλού ενός παιδιού από μικρή ηλικία είναι απαραίτητη για τη γνωστική ανάπτυξη. Όσο πιο πολλά πράγματα μαθαίνει τόσο ενισχύονται οι νευρώνες στον εγκέφαλό του. Η ανάγνωση βιβλίων, η ενασχόληση με εκπαιδευτικές δραστηριότητες και η παροχή ευκαιριών για δημιουργική έκφραση, όπως το σχέδιο και το ευφάνταστο παιχνίδι, συμβάλλουν στην πνευματική ανάπτυξη. Κατάλληλα για την ηλικία εκπαιδευτικά παιχνίδια μπορούν επίσης να ενισχύσουν τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και την κριτική σκέψη.

    Τα παιδιά μαθαίνουν πολύτιμες κοινωνικές δεξιότητες μέσω της αλληλεπίδρασης με τους συνομηλίκους τους και τους ενήλικες. Ενθαρρύνετε τις θετικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, διδάξτε τους την ενσυναίσθηση και αναδείξτε την καλή συμπεριφορά. Η οικοδόμηση υγιών σχέσεων βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες επικοινωνίας, επίλυσης συγκρούσεων και συνεργασίας, οι οποίες είναι παραπάνω από απαραίτητες για την κοινωνική τους ανάπτυξη.

    Η καθιέρωση ξεκάθαρων ορίων, τα οποία πρέπει να τηρούνται με συνέπεια,  είναι ζωτικής σημασίας για την αίσθηση ασφάλειας του παιδιού. Οι κανόνες πρέπει να ακολουθούν μια σταθερή δομή και να βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Η ορθή τήρηση των ορίων και η εφαρμογή των συνεπειών είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς βοηθά τα παιδιά να μάθουν για την ευθύνη και τις συνέπειες στις πράξεις τους. Με αυτόν τον τρόπο τούς διδάσκουμε για την καλοσύνη, τον σεβασμό και την έννοια της ευθύνης, που τόσο πάσχει στη χώρα μας. 

    Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, η ενίσχυση της ανεξαρτησίας γίνεται ζωτικής σημασίας. Δώστε τους κατάλληλες ευθύνες για την ηλικία τους και ευκαιρίες για τη λήψη αποφάσεων. Αυτό βοηθά στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, αυτοεκτίμησης και στην καλλιέργεια της αίσθησης αυτονομίας.

    Στον ψηφιακά συνδεδεμένο κόσμο μας, είναι σημαντικό να διαθέτουμε ποιοτικό χρόνο για προσωπικές αλληλεπιδράσεις. Περιορίστε τον χρόνο στις οθόνες και ενθαρρύνετε δραστηριότητες που προωθούν την αφοσίωση στον πραγματικό κόσμο, όπως οι κούνιες ή άλλου είδους δρατηριότητες για μεγάλα παιδιά. Οι οικογενειακές εξόδοι, οι στιγμές παιχνιδιών και ταινιών και τα κοινά γεύματα προσφέρουν ευκαιρίες για δέσιμο και δημιουργία αναμνήσεων που χαράσσονται για πάντα στο μυαλό.

Κλείνοντας, να σημειώσουμε πως η ενθάρρυνση της σωστής ανάπτυξης των παιδιών απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που αντιμετωπίζει τις σωματικές, συναισθηματικές, κοινωνικές και γνωστικές τους ανάγκες. Ως γονείς και εκπαιδευτικοί, η δημιουργία ενός περιβάλλοντος σωστής ανατροφής, η ενστάλαξη ηθικών αξιών και η παροχή ευκαιριών για μάθηση και εξερεύνηση, θέτουν τα θεμέλια για να εξελιχθούν τα παιδιά σε καλά προσαρμοσμένα και με αυτοπεποίθηση ενεργά άτομα. Μέσω της αγάπης, της υποστήριξης και της καθοδήγησης, μπορούμε να διαμορφώσουμε τη μελλοντική γενιά για έναν πιο φωτεινό και αισιόδοξο κόσμο.

Το σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση ή αλλιώς όταν το δυναμικό ξεκίνημα γίνεται εμπόδιο

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Με το παρακάτω άρθρο κατοχυρώνω επιστημονικά τον ορισμό "Σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση". 💡

Το σύνδρομο του τσιτάχ στην εκπαίδευση ή αλλιώς όταν το δυναμικό ξεκίνημα γίνεται εμπόδιο

Σας έχει τύχει ποτέ να έχετε ξεκινήσει δυναμικά και στη συνέχεια να κολλάτε και να παρουσιάζετε πτώση στην επιδόσή σας με ό,τι ασχολείστε; Αν ναι, σας έχω έναν ορισμό που σκέφτηκα σήμερα κατά τη διάρκεια του μαθήματος στην τάξη μου και θα ήθελα να τον κατοχυρώσω:

"Το σύνδρομο του τσιτάχ"

Τι είναι το σύνδρομο του τσιτάχ;

Ο όρος "σύνδρομο του τσιτάχ" μπορεί να χρησιμοποιθεί για να περιγράψει ένα σύνολο συμπτωμάτων που σχετίζονται με ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα και την σταδιακή πτώση της επίδοσης των μαθητών-τριών στα μαθήματα ύστερα από ένα δυναμικό ξεκίνημα.

Οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να είναι πολλές και να ποικίλουν:

Αδυναμία συγκέντρωσης: Πολλές φορές είναι πραγματικά δύσκολο να εστιάσουμε και να είμαστε συγκεντρωμένοι στο έργο μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς η υπερβολική κούραση και οι συνεχόμενες απαιτήσεις μπορεί να μας οδηγήσουν σε εξουθένωση. Επίσης, η αδυναμία συγκέντρωσης μπορεί να προέλθει και από άλλους παράγοντες εξωτερικούς που μπορεί να επηρεάσουν την επίδοση μαθητών και μαθητριών σε όλα τα επίπεδα.

Κακή οργάνωση: Η οργάνωση παίζει εξόχως σημαντικό ρόλο στην πορεία της εκπαιδευτικής επιτυχίας. Πολλές φορές ξεκινάμε δυνατά αλλά δίχως τη σωστή προετοιμασία και οργανωτικότητα δεν μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε αφού χανόμαστε μέσα στο πλήθος των πληροφοριών και συνεχώς αγωνιούμε και παλεύουμε να βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας και τα πράγματά μας.

Αϋπνία: Μέσα στην εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας, οι οθόνες επηρεάζουν όλο και περισσότερο την εγκεφαλική λειτουργία των παιδιών με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να κοιμηθούν, αφού το τελευταίο πράγμα που βλέπουν είναι έντονες σκηνές και εναλλαγή χρωμάτων, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου πριν αυτός μπει σε κατάσταση ύπνου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βλέπουμε το πρωί μαθητές κουρασμένους που χασμουριούνται συνεχώς και αργούν να μπουν σε κανονικούς ρυθμούς. Φυσικά αυτό μπορεί να ισχύει και για τους ενήλικες...

Υπερβολική κόπωση: Τα συμπτώματα που περιγράψαμε στην προηγούμενη κατηγορία βέβαια μπορεί να οφείλονται και σε υπερβολική κόπωση. Τα μικρά παιδιά πλέον παύουν να είναι μικρά πολύ γρήγορα, λόγω του διαδικτύου, αλλά και λόγω των υπερβολικών δραστηριοτήτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προκαλείται κόπωση τόσο στα ίδια όσο και στους γονείς τους και μέσα σε ένα τεράστιο πλήθος υποχρεώσεων να προσπαθούν να ισορροπήσουν ιεραρχώντας προτεραιότητες. Στο τέλος, προσπαθώντας να τα καταφέρουν, δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους όπως πρέπει...

Το σύνδρομο του τσιτάχ μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ακαδημαϊκή επίδοση των μαθητών-τριών.

Θα σταχυολογήσω σύντομα τις σηματικότερες:

- Δυσκολία στην απομνημόνευση και κατανόηση της νέας ύλης.

- Αδυναμία ολοκλήρωσης των εργασιών τους στον χρόνο που τους αναλογεί.

- Λάθη τα οποία βασίζονται σε απροσεξία και βιασύνη.

- Αυξημένο άγχος και ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, στομαχικές διαταραχές και κόπωση.

Πώς μπορώ να αντιμετωπίσουμε το σύνδρομο του τσιτάχ;

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να διαχειριστείτε το σύνδρομο του τσιτάχ:

Διαχειριστείτε σωστά τον χρόνο σας. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα με το παιδί σας για να οργανώσετε τον χρόνο σας και να θέσετε ρεαλιστικούς στόχους. Κρεμάστε το στο ψυγείο και φροντίστε να τηρείται κατα 90%.

Χαλαρώστε! Όποτε βλέπετε πως η κόπωση κυριαρχεί, αφήστε τα παιδιά σας να ησυχάσουν λίγο. Ας μην πάνε μία μέρα στις δραστηριότητές τους, δεν πειράζει. Δείτε μαζί μια ταινία παίξτε ένα επιτραπέζιο, δώστε χρόνο στον εγκέφαλο να χαλαρώσει και να δημιουργήσει τις απαραίτητες συνάψεις που θα δεχτούν τις νέες γνώσεις. Στο πλαίσιο αυτό οφείλουν και οι εκπαιδευτικοί βέβαια να έχουν ένα ισορροπημένο καθηκοντολόγιο, ώστε να μην υπερφορτώνονται οι μαθητές-τριες με υπερβολικές εργασίες στο απόγευμα στο σπίτι.

Αφήστε τα παιδιά να κοιμηθούν. Δε χρειάζεται να μιλήσουμε για τα σωματικά και ψυχικά οφέλη του σωστού ύπνου. Ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά είναι πιο απαραίτητος από ποτέ...

Ακολουθήστε, όσο γίνεται, μια υγιεινή διατροφή που θα δίνει ενέργεια και θα βοηθά στη συγκέντωση στα μαθήματα ακόμη περισσότερο.

Μιλήστε με άλλους γονείς, αλλά κυρίως με τους δασκάλους-ες του παιδιού σας ή τον-την ψυχολόγο του σχολείου για να λάβετε την απαραίτητη υποστήριξη.

Συνοψίζοντας, νομίζω πως το "σύνδρομο του τσιτάχ" είναι ένα σύμπτωμα συμπεριφοράς το οποίο θα εντοπίζουμε όλο και πιο συχνά, όσο περνάνε τα χρόνια, καθώς οι μαθητές-τριες δε γνωρίζουν πλέον πώς είναι να βαριούνται, λόγω του διαδικτύου και τον πολλών δραστηριότητων. Δεν ξέρουν πώς είναι να νιώθει κανείς να μην έχει τι να κάνει... Αυτό αυτόματα θα οδηγεί κάποια στιγμή σε υπερκόπωση και σε πτώση της επίδοσης και απόδοσής τους. Εμείς, σαν γονείς και σαν εκπαιδευτικοί, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σταθούμε δίπλα τους και να τους συμβουλέψουμε κατάλληλα, ώστε να κατανοήσουν ότι η μαθησιακή διαδικασία αλλά και ζωή είναι ένας μαραθώνιος και όχι ένας δρόμος εκατό μέτρων. Μη βιάζεστε λοιπόν να δείτε γρήγορα αποδόσεις και μην τα δίνετε όλα από την αρχή. Κρατήστε δυνάμεις για το τέλος και όλα θα πάνε σίγουρα καλύτερα από το αναμενόμενο...

Η πειθαρχία είναι η σπουδαιότερη αρετή για ένα καλύτερο μέλλον

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Πολλές φορές στη ζωή μας θα κληθούμε να κάνουμε σχέδια τα οποία απρόσμενες καταστάσεις μπορούν να ανατρέψουν ή να μας οδηγήσουν στο να τα ανατρέψουμε, χωρίς πολλές φορές να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.

Όταν ο άνθρωπος βάζει στόχους είναι αναγκαίο να τους ακολουθεί και να μένει προσηλωμένος στο σχέδιο που έχει σκεφτεί και υλοποιεί μέχρι να φανούν τα αποτελέσματα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αν τα αποτελέσματα είναι αρνητικά, φυσικά και πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση. Αν τα αποτελέσματα είναι όμως θετικά, δεν υπάρχει λόγος εξωτερικοί παράγοντες να ανατρέψουν την πορεία του προς την εκπλήρωση της στοχοθεσίας του.

Πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν να μας οδηγήσουν έξω από το πλάνο που ακολουθούμε στη ζωή μας για να επιτύχουμε τους οικογενειακούς, οικονομικούς και προσωπικούς μας γενικά στόχους. Εκεί πρέπει να φανεί η εσωτερική μας δύναμη και αντοχή, ώστε να μείνουμε προσηλωμένοι στην πορεία προς την επιτυχία. Ακόμα και αν κάτι μας τρομάξει και μας κάνει να αναθεωρήσουμε κάποιες πτυχές από το σχέδιο που έχουμε εκπονήσει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να βγάλουμε το τρένο τελείως από τις ράγες εφόσον ταξιδεύει προς τον προορισμό του. Μπορεί να αυξήσουμε ή ένα μειώσουμε τις στάσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αλλάξουμε βεβιασμένα το σημείο τερματισμού.

Για ποιους λόγους μπορεί όμως κάποιος-α να λοξοδρομήσει; Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε πως παίζει ιδιαίτερο ρόλο η ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου, η αντοχή του στις δύσκολες καταστάσεις, η οπτική του για τη ζωή, η απληστία, ο φόβος, η ανυπομονησία και γενικότερα αρνητικά συναισθήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια μιας φορτισμένης περιόδου. Ένα βραχυπρόθεσμο χτύπημα, μπορεί να οδηγήσει σε μία μακροπρόθεσμη κατάρρευση. Πάντα υπάρχει χρόνος για να μπούμε ξανά στη σωστή πορεία. Πάντα υπάρχει χρόνος για να σκεφτούμε και να πάρουμε την απόφαση. Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παραιτηθούμε και να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά μένοντας ακίνητοι και ουσιαστικά κοκαλωμένοι στο λάθος μας.

Την επόμενη φορά που θα υπάρξει κάποιο λάθος και θα το αναγνωρίσετε, αντιδράστε αμέσως. Μην περιμένετε να μεγαλώσει και να υποστείτε περισσότερες ζημίες. Λάθη θα γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται μέχρι να αποχωρήσετε από αυτή τη ζωή. Το παρόν όμως είναι αυτό που χτίζει το μέλλον. Επανασχεδιάστε, επαναξιολογήστε, αλλά μην αλλάξετε το αρχικό σας πλάνο, εφόσον στο παρελθόν σάς έχει προσφέρει καλά αποτελέσματα και έχει όλες τις προϋποθέσεις για να σας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.

Η αρχή της ζωής (Διαδραστικό παιχνίδι)

 

ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΑΣΚΗΣΗΣ

Ξεπερνώντας τα Μαθηματικά Εμπόδια: Ένας Οδηγός για Μαθησιακές Δυσκολίες και Υποστήριξη

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Τα μαθηματικά για κάποιους, είναι η γλώσσα του σύμπαντος, μια πηγή γοητείας και ατελείωτων δυνατοτήτων. Για άλλους, όμως, μπορεί να μοιάζουν με έναν αδιαπέραστο τοίχο, γεμάτο σύμβολα και κανόνες που προκαλούν σύγχυση και άγχος. Οι μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά, γνωστές και ως δυσαριθμησία, επηρεάζουν σημαντικό ποσοστό μαθητών-τριων, καθιστώντας την κατάκτηση βασικών αριθμητικών εννοιών και δεξιοτήτων μια πραγματική πρόκληση.

Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε εσένα, τον γονέα, τον εκπαιδευτικό, τον ειδικό παιδαγωγό, που θέλεις να κατανοήσεις βαθύτερα τις μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά και να βρεις πρακτικούς τρόπους να υποστηρίξεις τους μαθητές σου.

Τι είναι η Δυσαριθμησία;

Η δυσαριθμησία δεν είναι απλώς "κακός στα μαθηματικά". Είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να κατανοεί, να μαθαίνει και να χειρίζεται αριθμούς και μαθηματικές έννοιες. 

Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, όπως:

Δυσκολία στην αναγνώριση και κατανόηση αριθμών: Μπορεί να μπερδεύουν το 6 με το 9, ή να δυσκολεύονται να καταλάβουν την ποσοτική σημασία ενός αριθμού.

Προβλήματα με βασικές αριθμητικές πράξεις: Δυσκολία στην πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό και διαίρεση, ακόμα και με απλούς αριθμούς.

Αδυναμία εκτίμησης ποσοτήτων: Δυσκολία στο να συγκρίνουν ποσότητες, να εκτιμήσουν το μέγεθος ενός αντικειμένου ή το χρόνο που χρειάζεται για μια δραστηριότητα.

Προβλήματα με χωρικές σχέσεις: Δυσκολία στην κατανόηση εννοιών όπως αριστερά-δεξιά, πάνω-κάτω, μπροστά-πίσω, που είναι σημαντικές για τη γεωμετρία.

Δυσκολία στην επίλυση προβλημάτων: Δυσκολία στην εφαρμογή μαθηματικών εννοιών σε πραγματικές καταστάσεις, στην κατανόηση του προβλήματος και στην επιλογή της κατάλληλης στρατηγικής επίλυσης.

Άγχος και αρνητικά συναισθήματα: Η συσσωρευμένη αποτυχία μπορεί να οδηγήσει σε μαθηματικό άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αποφυγή των μαθηματικών.

Πώς Μπορούμε να Βοηθήσουμε;

Η κατανόηση των δυσκολιών είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο είναι η δράση! 

Ακολουθούν μερικές στρατηγικές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά:

Εξατομικευμένη Προσέγγιση: Κάθε μαθητής είναι μοναδικός. Η διδασκαλία πρέπει να προσαρμόζεται στις ατομικές ανάγκες και το μαθησιακό προφίλ του κάθε παιδιού. Αυτό σημαίνει να εντοπίζουμε τις συγκεκριμένες δυσκολίες και να δημιουργούμε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης.

Πολυαισθητηριακή Μάθηση: Χρησιμοποιήστε ποικίλα υλικά και δραστηριότητες που απευθύνονται σε όλες τις αισθήσεις (όραση, αφή, ακοή, κίνηση). Χρησιμοποιήστε χειροπιαστά αντικείμενα (π.χ., τουβλάκια, αριθμητήρια), οπτικά βοηθήματα (π.χ., εικόνες, διαγράμματα), ακουστικά ερεθίσματα (π.χ., τραγούδια, ρυθμικές ασκήσεις) και κινητικές δραστηριότητες (π.χ., παιχνίδια ρόλων).

Σπάσιμο των Εννοιών σε Μικρότερα Βήματα: Διαχωρίστε τις σύνθετες μαθηματικές έννοιες σε μικρότερα, πιο διαχειρίσιμα βήματα. Ξεκινήστε από τα βασικά και προχωρήστε σταδιακά σε πιο προχωρημένες έννοιες, εξασφαλίζοντας ότι το παιδί έχει κατακτήσει πλήρως κάθε βήμα πριν προχωρήσει στο επόμενο.

Χρήση Πραγματικών Παραδειγμάτων: Συνδέστε τις μαθηματικές έννοιες με την καθημερινή ζωή. Χρησιμοποιήστε παραδείγματα που είναι σχετικά με τα ενδιαφέροντα του παιδιού (π.χ., υπολογισμός των υλικών για μια συνταγή, μέτρηση των αποστάσεων σε ένα χάρτη).

Ενθάρρυνση και Θετική Ενίσχυση: Γιορτάστε κάθε μικρή πρόοδο! Η θετική ενίσχυση και η ενθάρρυνση είναι απαραίτητες για να διατηρηθεί η κινητοποίηση του παιδιού και να χτιστεί η αυτοπεποίθησή του.

Συνεργασία με Ειδικούς: Η συνεργασία με ειδικούς παιδαγωγούς, λογοθεραπευτές και ψυχολόγους μπορεί να προσφέρει πολύτιμη υποστήριξη και καθοδήγηση. Μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια!

Υπομονή και Κατανόηση: Η πρόοδος μπορεί να είναι αργή και να υπάρχουν πισωγυρίσματα. Η υπομονή, η κατανόηση και η σταθερή υποστήριξη είναι κρίσιμες για την επιτυχία.

Τεχνολογία: Χρησιμοποιήστε εκπαιδευτικά λογισμικά και εφαρμογές που προσφέρουν διαδραστικές ασκήσεις και παιχνίδια για την εξάσκηση των μαθηματικών δεξιοτήτων.

Μην ξεχνάτε: Η δυσαριθμησία δεν καθορίζει την αξία ή τις δυνατότητες ενός παιδιού. Με τη σωστή υποστήριξη, την κατανόηση και την εξατομικευμένη προσέγγιση, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά μπορούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. 

Το κλειδί είναι να πιστέψουμε σε αυτά και να τους παρέχουμε τα εργαλεία που χρειάζονται για να πετύχουν.

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις   27/5/2022

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση.

Πριν δύο χρόνια σε ένα σεμινάριο του πανεπιστημίου Πειραιώς σε συνεργασία με την κυρία Χατζηδήμα Σταματίνα είχαμε κάνει μία έρευνα σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Ολόκληρη την έρευνα μπορείτε να την δείτε παρακάτω:

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σε γενικές γραμμές, τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε ήταν πως οι πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες και οι πιο αναπτυγμένες σε όλα τα επίπεδα είχαν δώσει ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου, δαπανούσαν πολύ μεγαλύτερα ποσά για την εκπαιδευτική τους πολιτική ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με χώρες όπως η Ελλάδα.

Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα είναι ότι η τεχνική εκπαίδευση είχε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτές τις χώρες, καθώς δινόταν ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή και στην επαγγελματική αποκατάσταση.

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι πως τα κράτη αυτά δεν ήταν αναπτυγμένα μόνο περισσότερο οικονομικά αλλά και ηθικά και κοινωνικά. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως η Ολλανδία εισάγει φυλακισμένους, καθώς οι φυλακές της είναι άδειες.

Η Ελλάδα οφείλει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε όλα τα εκπαιδευτικά πεδία. Στην επιμόρφωση και στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών, στην διαμόρφωση σύγχρονων και αποτελεσματικών προγραμμάτων σπουδών που θα προωθούν την καινοτομία, την έρευνα και μία διαφορετική μάθηση, στον σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων της χώρας, σε ένα σύστημα αξιολόγησης που θα ξεκινάει από πάνω και θα κινείται από πάνω προς τα κάτω με πολλούς και αντικειμενικούς δείκτες, που θα επιβραβεύει και δε θα τιμωρεί και φυσικά θα προσφέρει στους μαθητές και τις μαθήτριες όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια και μέσα που θα κάνουν τη μάθησή τους περισσότερο διαδραστική και συνυφασμένη με τη σύγχρονη εποχή.

Φυσικά κάποιος θα μπορούσε να μας κατηγορήσει ως ιδεαλιστές. Τα πράγματα όμως δεν είναι απολύτως έτσι. Μία μικρή αύξηση των δαπανών για την παιδεία, θα μπορούσε να έχει πολλαπλάσια οφέλη για τη χώρα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Τα επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα, αλλά και οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Χώρες όπως η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία έχουν καταφέρει και έχουν οδηγήσει το εκπαιδευτικό τους σύστημα σε ένα τέτοιο σημείο στο οποίο οι μαθητές δεν καταλαμβάνουν μόνο τις πρώτες θέσεις σε εκπαιδευτικούς διαγωνισμούς, αλλά πάνω από όλα βγαίνουν σωστοί άνθρωποι μέσα από τα σχολεία με πολλές δεξιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για τον σύγχρονο πολίτη.

Σίγουρα δεν μπορούμε να αντιγράψουμε πιστά τα ξένα εκπαιδευτικά συστήματα, καθώς θα οδηγηθούμε σε ένα αποτυχημένο κακέκτυπο. Μπορούμε όμως να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές οι οποίες θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της χώρας μας και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των σχολείων θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Χρειάζεται να μπουν στην άκρη οι γραφειοκράτες και να αναλάβουν θέσεις ευθύνης και θέσεις-κλειδιά άνθρωποι που είναι χρόνια στον εκπαιδευτικό τομέα, άνθρωποι που έχουν ζήσει τα καλά και τα στραβά μέσα από το ίδιο το σύστημα. Μόνο αυτοί μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να δημιουργήσουν μία νέα ροπή προς ένα καλύτερο αύριο. Φυσικά απαιτείται πολλή και σκληρή δουλειά από όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ανέφικτο θα μου πείτε; Θα είναι και θα παραμένει ανέφικτο όσο η πολιτική ηγεσία δεν πιέζεται από εμάς τους ίδιους να κάτσει κάτω και να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα για τα επόμενα 30 χρόνια, συνταγματικά κατοχυρωμένο το οποίο δεν θα μπορεί να αλλάζει κάθε φορά που γίνονται εκλογές και το οποίο θα κριθεί στο τέλος. Τότε μόνο θα μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα για το τι πετύχαμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχίζουμε αυτό το γαϊτανάκι ράβε-ξήλωνε το οποίο συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια μη σας πω και λιγότερο. Αλλαγές και πολιτικές που δεν έχουν κανένα νόημα δεν έχουν μακροπρόθεσμη προοπτική, παρά μόνο εξυπηρετούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, τα οποία όμως οδηγούν τη χώρα σε εκπαιδευτικό και κοινωνικό τέλμα και τη ζωή των νέων σε αδιέξοδο.

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Η Ανάγκη Βελτίωσης του Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος μέσα από τα επιστημονικά δεδομένα

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Η εκπαίδευση αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα για την ανάπτυξη κάθε σύγχρονης κοινωνίας, και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει ιστορικά διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των γενεών. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες και τα επιτεύγματα, υπάρχει μια αυξανόμενη επιστημονική βάση δεδομένων που υπογραμμίζει την ανάγκη για σημαντικές βελτιώσεις στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τους μαθητές-τριες και την χώρα.

Διεθνείς Αξιολογήσεις και Συγκρίσεις

Ένα από τα πλέον αξιόπιστα σύνολα δεδομένων προέρχεται από τον Διεθνή Οργανισμό PISA (Programme for International Student Assessment), ο οποίος αξιολογεί τις επιδόσεις των μαθητών ηλικίας 15 ετών σε ανάγνωση, μαθηματικά και επιστήμες σε διάφορες χώρες του κόσμου. Τα αποτελέσματα του PISA για την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, καταδεικνύουν μια σταθερή εικόνα που χρήζει προβληματισμού.

Επιδόσεις κάτω του μέσου όρου του ΟΟΣΑ: Στις τελευταίες αξιολογήσεις του PISA, οι μαθητές στην Ελλάδα σταθερά επιτυγχάνουν επιδόσεις χαμηλότερες από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στους τρεις βασικούς τομείς (OECD, 2018, 2022). Για παράδειγμα, στην αξιολόγηση του 2018, η Ελλάδα κατέλαβε θέση σημαντικά χαμηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ στην κατανόηση κειμένου, τα μαθηματικά και τις επιστήμες. Αυτό υποδεικνύει ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν προετοιμάζει τους μαθητές του στον ίδιο βαθμό με τα συστήματα άλλων ανεπτυγμένων χωρών.

Στασιμότητα και έλλειψη βελτίωσης: Παρά τις διάφορες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα του PISA δεν δείχνουν σημαντική βελτίωση στις επιδόσεις των μαθητών με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η στασιμότητα, σε συνδυασμό με τις βελτιώσεις που παρατηρούνται σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα, θέτει την Ελλάδα σε μειονεκτική θέση στον διεθνή ανταγωνισμό (OECD, 2022).

Εθνικά Στατιστικά και Έρευνες

Εκτός από τις διεθνείς συγκρίσεις, εθνικά στατιστικά στοιχεία και ερευνητικές μελέτες ενισχύουν την εικόνα της ανάγκης για βελτίωση.

Ποσοστά Λειτουργικής Ανεργίας: Στοιχεία από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) και τον ΟΑΕΔ δείχνουν ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό λειτουργικής ανεργίας στην Ελλάδα, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων. Μέρος αυτής της ανεργίας μπορεί να αποδοθεί σε μια αναντιστοιχία μεταξύ των δεξιοτήτων που προσφέρει το εκπαιδευτικό σύστημα και των αναγκών της αγοράς εργασίας (ΕΛΣΤΑΤ, 2023). Έρευνες έχουν δείξει ότι πολλοί απόφοιτοι λυκείου και ακόμα και πανεπιστημίου δυσκολεύονται να βρουν εργασία που να ανταποκρίνεται στα προσόντα τους, υποδεικνύοντας πιθανές αδυναμίες στο πρόγραμμα σπουδών και στην ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων.

Έρευνες για την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας: Ερευνητικές μελέτες στην Ελλάδα έχουν επισημάνει ζητήματα σχετικά με τις διδακτικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στα σχολεία, την επάρκεια της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, και την αποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών υλικών (Χατζηγεωργίου, 2019). Υπάρχει συχνά έμφαση στην παπαγαλία και την αποστήθιση, αντί για την ανάπτυξη κριτικής σκέψης, δημιουργικότητας και επίλυσης προβλημάτων – δεξιότητες που είναι κρίσιμες στον σύγχρονο κόσμο.

Ανισότητες στην Εκπαίδευση

Υπάρχουν ενδείξεις για σημαντικές ανισότητες στην ποιότητα της εκπαίδευσης μεταξύ διαφορετικών περιοχών της Ελλάδας και διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών ομάδων (Γκόβαρης, 2020). Οι μαθητές σε αγροτικές περιοχές ή από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα συχνά αντιμετωπίζουν περισσότερες προκλήσεις στην πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση και στην επίτευξη υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων.

Τομείς που Χρήζουν βελτίωσης:

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, αναδεικνύονται διάφοροι τομείς του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που χρήζουν επειγουσών βελτιώσεων:

Αναβάθμιση του Προγράμματος Σπουδών: Το πρόγραμμα σπουδών πρέπει να επικαιροποιηθεί ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας. Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων του 21ου αιώνα, όπως η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συνεργασία, η επικοινωνία και η ψηφιακή παιδεία.

Ενίσχυση της Επιμόρφωσης των Εκπαιδευτικών: Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν πρόσβαση σε συνεχή και ποιοτική επιμόρφωση, ώστε να είναι ενημερωμένοι για τις τελευταίες παιδαγωγικές μεθόδους και τεχνολογίες, και να μπορούν να ανταποκριθούν στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των μαθητών. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη διδακτικών μεθόδων που προωθούν την ενεργό μάθηση και την κριτική σκέψη.

Μείωση των ανισοτήτων: Πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη μείωση των ανισοτήτων στην εκπαίδευση, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από την γεωγραφική τους περιοχή ή την κοινωνικοοικονομική τους κατάσταση, έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει στοχευμένες παρεμβάσεις σε σχολεία με χαμηλές επιδόσεις και ενίσχυση της υποστήριξης για μαθητές από ευάλωτες ομάδες.

Αξιοποίηση της Τεχνολογίας: Η τεχνολογία μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης. Πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ενσωμάτωση των ψηφιακών τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία, τόσο για την βελτίωση της διδασκαλίας όσο και για την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των μαθητών.

Αύξηση της Χρηματοδότησης: Η επαρκής χρηματοδότηση της εκπαίδευσης είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των απαραίτητων βελτιώσεων. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι υπάρχουν επαρκείς πόροι για την αναβάθμιση των σχολικών υποδομών, την παροχή ποιοτικών εκπαιδευτικών υλικών, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και την στήριξη των μαθητών.

Συμπέρασμα

Τα επιστημονικά δεδομένα, τόσο από διεθνείς αξιολογήσεις όπως το PISA, όσο και από εθνικά στατιστικά και ερευνητικές μελέτες, καταδεικνύουν με σαφήνεια την ανάγκη για σημαντικές βελτιώσεις στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου αιώνα και να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τους νέους και την χώρα, είναι απαραίτητο να υλοποιηθούν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στους προαναφερθέντες τομείς. Η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί επένδυση στο μέλλον της Ελλάδας και είναι κρίσιμης σημασίας για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας.

Αναφορές

OECD (2018). PISA 2018 Results (Volume I): What Students Know and Can Do. PISA, OECD Publishing, Paris, https://factsmaps.com/pisa-2022-worldwide-ranking-average-score-of-mathematics-science-and-reading-2/

OECD (2022). PISA 2022 Results (Volume I): The State of Learning and Equity in Education. PISA, OECD Publishing, Paris, https://www.oecd.org/en/about/programmes/pisa.html.

ΕΛΣΤΑΤ (2023). Δελτία Τύπου - Αγορά Εργασίας. Ελληνική Στατιστική Αρχή, https://www.statistics.gr/education

Χατζηγεωργίου, Γ. (2019). Η Διδασκαλία και η Μάθηση στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Ελλάδα: Μια Επισκόπηση της Έρευνας. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, 25, 10-35.

Γκόβαρης, Χ. (2020). Εκπαιδευτικές Ανισότητες στην Ελλάδα: Μια Κριτική Προσέγγιση. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 67, 5-28.

Από την Απελπισία στην Επιτυχία: Η Ιστορία του Νίκου

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Ως εκπαιδευτικός, έχω δει αμέτρητους μαθητές να περνούν από τα θρανία μου. Κάποιοι εύκολοι, άλλοι δύσκολοι, κάποιοι χαρούμενοι, άλλοι θλιμμένοι. Κάθε μαθητής είναι ξεχωριστός, με τις δικές του δυνάμεις και αδυναμίες, με τα δικά του όνειρα και φιλοδοξίες.

Ανάμεσα σε αυτούς, θυμάμαι έντονα τον Νίκο. Ο Νίκος ήρθε στο γραφείο μου δειλά, με κατεβασμένο το κεφάλι. Ήταν ένας μαθητής που πάλευε με την ορθογραφία, η οποία του δημιουργούσε τεράστια δυσκολία στο σχολείο. Η αυτοπεποίθησή του είχε τσακιστεί, νιώθοντας ότι ποτέ δεν θα τα κατάφερνε.

Από την πρώτη στιγμή, είδα στον Νίκο κάτι ξεχωριστό. Είδα την επιθυμία του να μάθει, την υπομονή του να προσπαθεί ξανά και ξανά, ακόμα και όταν τα λάθη έμοιαζαν ατελείωτα. Ήταν αποφασισμένος να νικήσει τον φόβο του και να βελτιωθεί.

Ξεκινήσαμε λοιπόν μαζί ένα ταξίδι, γεμάτο προκλήσεις, αλλά και μικρές νίκες. Δουλέψαμε μεθοδικά, με ασκήσεις, παιχνίδια, και συζητήσεις, προσπαθώντας να κατανοήσουμε τα αίτια των δυσκολιών του. Ο Νίκος, με την αστείρευτη θέλησή του, με έκανε να πιστεύω ολοένα και πιο πολύ στις δυνατότητές του.

Σιγά σιγά, η πρόοδος άρχισε να φαίνεται. Τα λάθη λιγόστευαν, η αυτοπεποίθηση άνθιζε. Ο Νίκος, από δειλός μαθητής, μεταμορφώθηκε σε ένα χαμογελαστό παιδί, γεμάτο όρεξη για μάθηση. Η ορθογραφία, από εφιάλτης, έγινε πρόκληση, και τελικά, νίκη.

Η ιστορία του Νίκου με δίδαξε πολλά. Μου θύμισε τη σημασία της επιμονής, της υπομονής, και της πίστης στις δυνατότητες κάθε παιδιού. Μου έδειξε ότι η θέληση, όταν συνδυάζεται με την σωστή καθοδήγηση, μπορεί να καταφέρει τα πάντα.

Σήμερα, ο Νίκος είναι ένας μαθητής με αυτοπεποίθηση, έτοιμος να κατακτήσει τα όνειρά του. Η ορθογραφία πλέον δεν τον φοβίζει, αντίθετα, τον οπλίζει με δύναμη και αισιοδοξία.

Η ιστορία του Νίκου είναι μια ιστορία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μου. Είναι μια ιστορία για την δύναμη της θέλησης, για την αξία της προσπάθειας, και για την ομορφιά της νίκης ενάντια στις δυσκολίες.

Μη φοβάστε να δοκιμάσετε νέα πράγματα στη ζωή σας

 

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ευβοϊκό τύπο στις 13/1/2023

Μη φοβάστε να δοκιμάσετε νέα πράγματα στη ζωή σας

Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι μένουμε σταθερά παγιωμένοι σε καταστάσεις και εμπειρίες. Αυτό είναι λογικό, καθώς όλοι αναζητούμε την ασφάλεια και τη σιγουριά που προσφέρει μία μόνιμη κατάσταση.

Τι γίνεται όμως όταν αποφασίσουμε να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει; Σίγουρα η αλλαγή είναι πάντα επώδυνη, αλλά και πολλές φορές ωφέλιμη. Στην αρχή υπάρχει πιθανότητα να απογοητευτούμε, καθώς δεν θα τα καταφέρνουμε όπως θέλουμε. Δεν πρέπει όμως με τίποτα να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Χρειάζεται σκληρή δουλειά, μελέτη, θυσία προσωπικού χρόνου ακόμη και νύχτες αϋπνίας, ώσπου να βρούμε τι κάνουμε λάθος.

Η έτοιμη τροφή μπορεί να μας προσφέρει μία προσωρινή χαρά. Μπορεί να μας δώσει και μία πρόσκαιρη αρχική επιτυχία, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα όμως να διαρκέσει. Αν δεν προσπαθήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις και δεν αφιερώσουμε ώρες, δεν πρόκειται να έχουμε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα σε οτιδήποτε νέο και να δοκιμάσουμε. Η αναζήτηση των ταλέντων μας και των χαρισμάτων μας είναι μία κατάσταση που κρατάει δια βίου. Κάθε άνθρωπος στη ζωή του περνάει πολλές και διαφορετικές φάσεις. Σε κάποιες από αυτές θα κατασταλάξει κάπου, σε κάποιες άλλες απλά θα τις δοκιμάσει και θα προχωρήσει παρακάτω. Τι θα συμβεί όμως αν δεν δοκιμάσει ποτέ τίποτα; Είναι πολύ εύκολο όταν καθόμαστε στον καναπέ μας να ασκούμε το εθνικό μας άθλημα που δεν είναι άλλο από την κριτική. Να ζηλεύουμε τους άλλους για αυτά που έχουν πετύχει χωρίς να σκεφτούμε αν μπορούμε να τα κάνουμε και εμείς.

Αυτό που έχω καταλάβει εγώ μέσα από αυτά τα λίγα χρόνια στα οποία ζω είναι πως, εάν είναι κάτι ανθρωπίνως δυνατόν, μπορείς να το κάνεις και εσύ. Δεν έχει σημασία πότε θα ξεκινήσεις, αλλά να ξεκινήσεις. Μπορεί να μετανιώσεις που άργησες. Η χαρά που θα πάρεις όμως από τα επιτεύγματα στη συνέχεια θα είναι απύθμενη και θα καλύψει αυτό το μικρό χαμένο διάστημα. Αφήστε λοιπόν τις τηλεοράσεις και τις οθόνες και βγείτε έξω, ανακαλύψτε και δοκιμάστε νέα πράγματα και νέες εμπειρίες. Θέλετε αυτά να αφορούν τον αθλητισμό, θέλετε να αφορούν τη μουσική, θέλετε να αφορούν κοινωνικές εκδηλώσεις, οτιδήποτε θέλετε, απλά σηκωθείτε από το καθιστικό σας…

Κλείνοντας καλό είναι να θυμόμαστε πάντα πως δεν υπάρχει παρθενογένεση. Άρα μαθαίνω εγώ από εσάς και εσείς μαθαίνετε από εμένα. Έτσι προχωράει η ζωή και έτσι προχωράμε όλοι μαζί μπροστά. Σαφέστατα θα υπάρξουν κάποιες στιγμές που μπορεί να βρείτε κάτι που να μην το έχει κάνει κανείς άλλος. Αξιοποιήστε το κατάλληλα, αλλά και μοιραστείτε το με τους υπόλοιπους. Στο τέλος της ημέρας θα βγείτε κερδισμένοι παρά χαμένοι…

Το μυστικό της ευτυχίας δεν το ανακάλυψα εγώ, αλλά ο Αριστοτέλης!

 

 

Tου Μιλτιάδη Κοτζιάμπαση

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Εκπαιδευτικού Π.Ε. 70

 Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 3/9/2021

Ίσως ο μεγαλύτερος φιλόσοφος που πέρασε ποτέ από αυτό τον πλανήτη, ο Αριστοτέλης, να έχει ανακαλύψει το μυστικό εκείνο που μπορεί να μας προσφέρει στιγμές ευτυχίας και γαλήνης. Σαφέστατα, δεν υπάρχει μία μαγική συνταγή για όλους, αλλά υπάρχουν κάποιοι κώδικες πάνω στους οποίους μπορούμε να πατήσουμε για να οδηγηθούμε σε μονοπάτια ενάρετα.

Κάθε μέρα που περνάει ένας εκπαιδευτικός βοηθάει ένα παιδί να βγει από το τέλμα

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Η εκπαίδευση, πέρα από την μετάδοση γνώσεων, έχει και έναν άλλο, εξίσου σημαντικό ρόλο: να βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Κάθε μέρα που περνάει, μέσα στις σχολικές αίθουσες, εκτυλίσσονται μικρά θαύματα. Εκπαιδευτικοί με πάθος και αφοσίωση, γίνονται φάροι ελπίδας για παιδιά που παλεύουν με τις δικές τους προσωπικές μάχες.

Δεν είναι πάντα εύκολο. Τα "τέλματα" μπορεί να έχουν πολλές μορφές: μαθησιακές δυσκολίες, οικογενειακά προβλήματα, κοινωνικός αποκλεισμός, χαμηλή αυτοεκτίμηση. Όμως, ο εκπαιδευτικός, με υπομονή, ενσυναίσθηση και αγάπη, μπορεί να γίνει ο καταλύτης που θα βοηθήσει το παιδί να βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τα εμπόδια.

Πώς το καταφέρνει αυτό;

Δημιουργώντας ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον: Μέσα στην τάξη, το παιδί νιώθει ασφάλεια και αποδοχή. Έχει την ευκαιρία να εκφραστεί ελεύθερα, να κάνει λάθη και να μάθει από αυτά, χωρίς φόβο κριτικής.

Εντοπίζοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε παιδιού: Κάθε παιδί είναι μοναδικό, με τα δικά του δυνατά σημεία και τις δικές του αδυναμίες. Ο καλός εκπαιδευτικός αναγνωρίζει αυτές τις ιδιαιτερότητες και προσαρμόζει τη διδασκαλία του ανάλογα.

Ενθαρρύνοντας τον μαθητή-τρια: Με θετική ενίσχυση και επιβράβευση, ο εκπαιδευτικός βοηθάει το παιδί να πιστέψει στον εαυτό του και στις δυνατότητές του.

Διδάσκοντας δεξιότητες ζωής: Πέρα από τα μαθήματα, ο εκπαιδευτικός μεταδίδει στα παιδιά σημαντικές αξίες και δεξιότητες, όπως η συνεργασία, η κριτική σκέψη, η επίλυση προβλημάτων, η ενσυναίσθηση.

Γεφυρώνοντας το χάσμα με την οικογένεια: Η συνεργασία με τους γονείς είναι απαραίτητη για την ολόπλευρη υποστήριξη του παιδιού. Ο εκπαιδευτικός λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ σχολείου και οικογένειας.

Η προσφορά των εκπαιδευτικών είναι ανεκτίμητη. Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε επιτυχημένο ενήλικα, κρύβεται ένας εκπαιδευτικός που κάποτε πίστεψε σε αυτόν και τον βοήθησε να βρει τον δρόμο του.